Categorie archief: Designers

De Unesco stoel van Haussmann

Oef, het is al weer enige tijd geleden dat ik een blog schreef. Teveel drukte met andere zaken!

Robert en Trix HaussmannMaar vandaag kwam ik toevallig terecht op de website van Franfurt Minimal (hele mooie webshop overigens, beslist een bezoekje waard) en daar zag ik de De Sede stoel van Robert Haussmann, die eind jaren ’50 speciaal ontworpen is voor het hoofdkwartier van de Unesco in Parijs. Prachtig! Een Zwitserse design klassieker en nog steeds zeer gewild.

Robert Haussmann studeert aan de kunstacademie in Zurich en vervolgt zijn opleiding, na militaire dienst, aan de Kunstnijverheidsschool in Amsterdam, de huidige Rietveld Academie. Hij wordt met name geïnspireerd door het Bauhaus, waar een aantal van zijn docenten vandaan komt.

In 1967 trouwt hij met architecte Trix Hoegl en samen beginnen ze een architectenbureau. Ze worden beroemd o.a. door het ontwerp van het hoofdstation van Zurich en de Galleria in Hamburg. Maar ze ontwerpen ook diverse meubels en lampen.

Hun ontwerpen zijn nog steeds te koop, via Walter Knoll, maar in iets aangepaste vorm, moderner en verfijnder. Jammer, want het oorspronkelijke ontwerp is juist zo mooi!

 

 

 

Het plaatstaal van Jean Prouvé

De fransman Jean Prouvé groeit op in een echt kunstenaarsgezin. Zijn vader, Victor Prouvé, is ceramist en lid van de l’École de Nancy, een kunstenaarscollectief dat zich vooral richt op het toegankelijk maken van kunst en design. Ook zoon Jean zal zich zijn hele leven hiermee bezig houden. “Never design anything that cannot be made”, is één van zijn beroemdste uitspraken.

Jean Prouvé

Jean Prouvé

Jean Prouvé begint in 1923 zijn eigen atelier, nadat hij de opleidingen voor smid en metaalbewerker heeft gevolgd. Deze specialistische kennis van metaal zal hij in zijn hele loopbaan inzetten. Hij is dan ook vooral bekend van zijn ontwerpen met plaatstaal.

Als autodidact schakelt hij vaak andere architecten en designers in om hem te helpen. Zo werkt hij o.a. samen met Le Corbusier en Charlotte Perriand.

Zijn belangrijkste ontwerp is de ‘Standard Chair’, die hij in 1934 ontwerpt.

Stoel 'Standard'

Stoel ‘Standard’ (bron DWR)

Hoewel zijn meubels een succes zijn, werkt hij ook een groot deel van zijn leven als architect. Tijdens de oorlog ontwikkelt hij prefab huizen en komt terecht in het verzet. Dat levert hem na de oorlog de functie op van overgangsburgemeester van Nancy. Hij ontwikkelt in die tijd speciale huizen voor daklozen. Het prefab huis dat hij als prototype voor zichzelf ontwerpt, wordt een belangrijk voorbeeld voor prefab fabricage.

Aan het eind van zijn leven (jaren ’80) richt hij zich weer meer op meubelontwerp, waarbij hij blijft proberen een goede harmonie te vinden tussen functionaliteit en design enerzijds en de eisen die massaproductie stelt anderzijds. In 1984 overlijdt hij op 83-jarige leeftijd.

Hoewel zijn ontwerpen bij het grote publiek minder bekend zijn, besluit Vitra in 2002, samen met de familie Prouvé, zijn belangrijkste ontwerpen opnieuw in productie te nemen. Je vindt ze o.a. bij DWR, Design Within Reach of vintage webshops.

(bronnen: Wikipedia, DWR – Design Within Reach, Vitra)

Something old, something blue …

Something old, something blue … daar ben ik vandaag naar op zoek geweest. Vijf soorten vintage design stoelen met als gemeenschappelijk kenmerk de kleur blauw. En al deze stoelen zijn op dit moment te koop bij diverse vintage (web-)winkels. Klik op de foto’s om te zien wie de ontwerper is en waar je deze beauty’s kunt kopen!

 

De hoge PH-waarde van Poul Henningsen

Poul Henningsen (1894 – 1967) kennen we als de ontwerper van de beroemde PH-5 lamp.

Poul Henningsen

Poul Henningsen

Deze lamp, ontworpen in 1925, is zo gemaakt dat je nooit direct in het licht kijkt. Het spel van vormgeving, licht, schaduwen en patronen, zorgt voor dit bijzondere ontwerp. Henningsen is pionier op dit vlak en maakt ook bij het ontwerp van latere lampen gebruik van dit principe.

Vanaf het begin wordt de PH-5 gefabriceerd door Louis Poulsen, met wie Henningsen gedurende zijn hele leven samenwerkt. Naast de PH-5 ontwerpt hij nog een aantal lampen, waaronder de Snowball en de beroemde Artichoke lamp uit 1955. Allen gebaseerd op het basisidee van de PH-5.

Naast zijn design talent, heeft Henningsen ook een belangrijke bijdrage aan het culturele leven van Denemarken. Hij is betrokken bij de politiek als journalist, schrijft boeken en maakt zelfs een Deense film. Maar de PH-5 blijft zijn paradepaardje!

Mijn voorkeur: toch de PH-5, vanwege het bijzondere ontwerp, maar ook de ‘Snowball’ zou prachtig staan in mijn woonkamer!

 

 

Zes vragen aan John Birch van Wyeth

We maken een uitstapje naar New York, waar een bijzondere man zo’n 20 jaar geleden een bijzondere en inmiddels zeer succesvolle winkel opende.

John Birch begon zijn winkel Wyeth in de New Yorkse wijk Tribeca. Een winkel voor, zoals hij zelf zegt, classic modern design. Je vindt er zowel authentiek vintage design als ook moderne nieuw ontworpen meubels. Maar ook lampen, spiegels, bijzondere houten schalen en lederen sculpturen. Juist de mix van al deze stijlen, oud en nieuw, maakt de winkel zo bijzonder.

Wyeth, genoemd naar de zoon van Birch, is de exclusieve vertegenwoordiger van PP Mobler, een Deense meubelfabrikant die o.a. de meubels van Hans Wegner produceert. Birch heeft een bijzondere relatie met de eigenaren van dit vooraanstaande bedrijf en ze delen de liefde voor vakmanschap en kwaliteit.

Zelf zit hij het liefst in zijn eigen ontwerpstudio, waar hij een deel van de meubels die Wyeth op de markt brengt, zelf ontwerpt. Voor 1stDibs maakte hij een filmpje, die ik graag met jullie wil delen. Het is ontroerend te zien hoe liefdevol Birch over zijn vak praat!

(bron: 1stDibs)

De invloed van het Bauhaus

Als Walter Gropius in 1919 in Weimar het Bauhaus opricht, een rijksschool voor architecten, ontwerpers en industriële vormgevers, kan hij niet vermoeden hoe invloedrijk deze school in de toekomst zal worden. Bauhaus wordt een stijl en een beweging, die aan de basis ligt van alle huidige moderne vormgeving.

Walter Gropius (1883-1969)

Walter Gropius (1883-1969)

In het Bauhaus manifest worden de uitgangspunten benoemd: ontwerpen moeten functioneel en betaalbaar zijn en passen binnen industriële productieprocessen. Vormgeving is belangrijk, maar niet alleen voor de elite. Het moet praktisch design zijn, voor iedereen bereikbaar. En er moet gebruik worden gemaakt van mooie en kwalitatief goede materialen, die op hoog ambachtelijk niveau worden verwerkt.

Het Bauhaus kent lovende kritieken, maar heeft ook tegenstanders. De conservatieven in Weimar vinden het te modern en te links en sluiten de school. Gropius wijkt uit naar Dessau en bouwt daar een geheel nieuw schoolgebouw gebaseerd op de Bauhaus principes.

Veel bekende architecten en ontwerpers doceren aan het Bauhaus, zoals Paul Klee, Marcel Breuer, Wassily Kandinsky, Laszlo Moholy-Nagy en Mart Stam. In 1928 verlaat Gropius het Bauhaus en wordt opgevolgd door Hannes Meyer, die 2 jaar later al weer opgevolgd wordt door Ludwig Mies van der Rohe.

Het Bauhaus in Dessau

Het Bauhaus in Dessau

In 1933, na de machtsovername van Hitler, sluiten de Nationaal-socialisten het Bauhaus. Hitler gaf veel kunstenaars een beroepsverbod en accepteerde alleen nog kunst die Arische idealen in beeld bracht.

Veel kunstenaars vluchten echter naar Amerika, waar zij met hun ideeën, om op een functionalistische manier te denken over kunst en vormgeving, juist vele anderen beïnvloeden, waarmee het Bauhaus-denken een wereldwijde stroming wordt. Degelijk handwerk met een modern design, voor iedereen toegankelijk. Het is nog steeds de basis van veel bedrijven!

Typisch ‘Bauhaus’ zijn bijvoorbeeld de stoelen van Breuer en de tafellamp van Wagenfeld.

 

Sfeervolle vintage tafellampjes: onze top 4!

Nu de wintertijd een feit is, wordt het tijd voor heerlijke avondjes languit chillen op de bank. En daar hoort natuurlijk ook mooie sfeerverlichting bij. Deze week een top 4 van vintage tafellampjes. Klik op de foto voor meer details en verkoopinformatie.

Gordijnen dicht, lampjes aan … laat de winter maar komen!

De stoelen van Charlotte Perriand

Charlotte Perriand

Charlotte Perriand

“We borduren hier geen kussens!”

Met die beroemde woorden wordt Charlotte Perriand (1903 – 1999) afgewezen als ze in 1927 solliciteert bij de beroemde ontwerper Le Corbusier.

Ze laat het er niet bij zitten, onderwerpt haar eigen appartement aan een grondige verbouwing, strak en met moderne materialen, en overtuigt hiermee Pierre Jeanneret, de zakelijke partner van Le Corbusier. Een paar jaar later is ze één van de belangrijkste ontwerpers voor Le Corbusier.

Als team ontwerpen ze diverse meubels, vaak met dezelfde materialen als basis: staal, glas, chroom en aluminium. Ze worden vooral bekend door hun stoelen en chaise longues. De uitvoering met koeienhuid is waarschijnlijk het beroemdst, mede omdat ze hierin zelf gefotografeerd wordt voor een expositie.

Ze wordt beïnvloed door de nostalgische meubels uit de Savoie, waar haar grootouders een huis hebben. Maar later ook door Japan, waar ze in 1940 als adviseur naartoe gaat. Zoals meerdere van haar tijdgenoten vindt ze het belangrijk dat haar ontwerpen mooi zijn, maar ook betaalbaar en functioneel. Ze moeten in massa geproduceerd kunnen worden.

Eind jaren ’30 verlaat ze de studio van Le Corbusier, om te werken met o.a. Jean Prouvé en de kunstenaar Ferdinand Leger. Met Le Corbusier blijft ze echter haar hele leven contact houden.

Een belangrijk project is het ontwerp voor een groot ski-resort in Les Arcs. Hiervoor maakt ze de beroemde Les Arcs chairs. Maar ze ontwerpt ook voor diverse andere gebouwen, waarbij het steeds belangrijk is dat exterieur en interieur met elkaar in harmonie zijn.

Het ontwerp van het League of Nations gebouw voor de Verenigde Naties in Genève en een theepaviljoen voor Unesco zijn een paar van haar meest in het oog springende projecten!

 

 

Op zoek naar een mooie bank?

Moeilijk hè, een nieuwe bank!

Kies eens niet voor een nieuwe bank, maar juist voor een mooi vintage ontwerp. Onderstaand onze top 4. Klik op de foto’s voor meer details en verkoopinformatie. Of wordt het kiezen nu alleen maar lastiger?

 

De vooruitstrevende meubelen van Fristho

Onlangs kreeg ik het boek “Fristho, vooruitstrevende meubelen” van een vriend cadeau. Wat een heerlijk boek voor iemand die van vintage design houdt!

Fristho proef cover plano

Bron: uitgeverij Bornmeer, 2014

Het boek is geschreven door historicus Fred Looper en vertelt de geschiedenis van meubelfabriek Fristho: de Friesche Stoel- en Houtwarenfabriek. Minder bekend misschien dan bijvoorbeeld Gispen of Artifort, maar zeker zo vooruitstrevend en internationaal van groot belang. Het boek geeft een prachtig beeld van deze Friese meubelfabriek te midden van het mid-century modern design.

Fristho wordt in 1921 opgericht door Arnould Merckx. Hij heeft internationale aspiraties en werkt al snel samen met bekende, met name Scandinavische, designers. Inger Klingenberg wordt als jonge ontwerpster aangetrokken en ook William Watting wordt met de Modernart serie erg succesvol.

Van alle Nederlandse meubelfabrikanten in die tijd is Fristho de belangrijkste vertegenwoordiger van het Scandinavisch design. Niet alleen qua vormgeving, maar ook in ambachtelijkheid, materiaalkeuze en kwaliteit.

Hoewel het brede publiek deze meubels omarmt, is het Deens design niet altijd even geliefd bij het artistieke deel van de branche, met name vertegenwoordigd in het tijdschrift Goed Wonen. Daar vindt men de ontwerpen vaak te traditioneel en harmonieus en streeft men naar de meer strakke lijnen van het functionalisme.

Fristho laat echter zien ook een meer gewaagdere avant-gardistische stijl te kunnen voeren. In de tweede helft van de jaren ’50 worden Kho Liang Ie en Wim Crouwel als ontwerpduo aangetrokken. Zij vertegenwoordigen juist het strakkere functionalisme. De J-serie van Kho Liang Ie, waaronder een prachtig strak vormgegeven wandmeubel van palissander hout, onderstreept de nieuwe koers van Fristho.

Eind jaren ’60 verandert ook deze trend. Er komt weerstand tegen het strakke functionalisme en er is meer ruimte voor romantiek. Fristho schakelt snel en ontwerpt de Twen-serie, praktische meubels, gericht op jongeren, waarbij wandmeubel, tafel en stoelen bij elkaar passen, in de typische kleuren en dessins van de flower-power.

De jaren daarna krijgt Fristho het echter steeds moeilijker. Het is de jaren ’70 en bruine robuuste landelijke meubels (ja, inderdaad … klop, klop) doen hun intrede. Dit past niet bij de stijl van Fristho en de omzet neemt af. Eind jaren ’70 moet Fristho uiteindelijk haar deuren definitief sluiten.