Tagarchief: Le Corbusier

Het plaatstaal van Jean Prouvé

De fransman Jean Prouvé groeit op in een echt kunstenaarsgezin. Zijn vader, Victor Prouvé, is ceramist en lid van de l’École de Nancy, een kunstenaarscollectief dat zich vooral richt op het toegankelijk maken van kunst en design. Ook zoon Jean zal zich zijn hele leven hiermee bezig houden. “Never design anything that cannot be made”, is één van zijn beroemdste uitspraken.

Jean Prouvé

Jean Prouvé

Jean Prouvé begint in 1923 zijn eigen atelier, nadat hij de opleidingen voor smid en metaalbewerker heeft gevolgd. Deze specialistische kennis van metaal zal hij in zijn hele loopbaan inzetten. Hij is dan ook vooral bekend van zijn ontwerpen met plaatstaal.

Als autodidact schakelt hij vaak andere architecten en designers in om hem te helpen. Zo werkt hij o.a. samen met Le Corbusier en Charlotte Perriand.

Zijn belangrijkste ontwerp is de ‘Standard Chair’, die hij in 1934 ontwerpt.

Stoel 'Standard'

Stoel ‘Standard’ (bron DWR)

Hoewel zijn meubels een succes zijn, werkt hij ook een groot deel van zijn leven als architect. Tijdens de oorlog ontwikkelt hij prefab huizen en komt terecht in het verzet. Dat levert hem na de oorlog de functie op van overgangsburgemeester van Nancy. Hij ontwikkelt in die tijd speciale huizen voor daklozen. Het prefab huis dat hij als prototype voor zichzelf ontwerpt, wordt een belangrijk voorbeeld voor prefab fabricage.

Aan het eind van zijn leven (jaren ’80) richt hij zich weer meer op meubelontwerp, waarbij hij blijft proberen een goede harmonie te vinden tussen functionaliteit en design enerzijds en de eisen die massaproductie stelt anderzijds. In 1984 overlijdt hij op 83-jarige leeftijd.

Hoewel zijn ontwerpen bij het grote publiek minder bekend zijn, besluit Vitra in 2002, samen met de familie Prouvé, zijn belangrijkste ontwerpen opnieuw in productie te nemen. Je vindt ze o.a. bij DWR, Design Within Reach of vintage webshops.

(bronnen: Wikipedia, DWR – Design Within Reach, Vitra)

De stoelen van Charlotte Perriand

Charlotte Perriand

Charlotte Perriand

“We borduren hier geen kussens!”

Met die beroemde woorden wordt Charlotte Perriand (1903 – 1999) afgewezen als ze in 1927 solliciteert bij de beroemde ontwerper Le Corbusier.

Ze laat het er niet bij zitten, onderwerpt haar eigen appartement aan een grondige verbouwing, strak en met moderne materialen, en overtuigt hiermee Pierre Jeanneret, de zakelijke partner van Le Corbusier. Een paar jaar later is ze één van de belangrijkste ontwerpers voor Le Corbusier.

Als team ontwerpen ze diverse meubels, vaak met dezelfde materialen als basis: staal, glas, chroom en aluminium. Ze worden vooral bekend door hun stoelen en chaise longues. De uitvoering met koeienhuid is waarschijnlijk het beroemdst, mede omdat ze hierin zelf gefotografeerd wordt voor een expositie.

Ze wordt beïnvloed door de nostalgische meubels uit de Savoie, waar haar grootouders een huis hebben. Maar later ook door Japan, waar ze in 1940 als adviseur naartoe gaat. Zoals meerdere van haar tijdgenoten vindt ze het belangrijk dat haar ontwerpen mooi zijn, maar ook betaalbaar en functioneel. Ze moeten in massa geproduceerd kunnen worden.

Eind jaren ’30 verlaat ze de studio van Le Corbusier, om te werken met o.a. Jean Prouvé en de kunstenaar Ferdinand Leger. Met Le Corbusier blijft ze echter haar hele leven contact houden.

Een belangrijk project is het ontwerp voor een groot ski-resort in Les Arcs. Hiervoor maakt ze de beroemde Les Arcs chairs. Maar ze ontwerpt ook voor diverse andere gebouwen, waarbij het steeds belangrijk is dat exterieur en interieur met elkaar in harmonie zijn.

Het ontwerp van het League of Nations gebouw voor de Verenigde Naties in Genève en een theepaviljoen voor Unesco zijn een paar van haar meest in het oog springende projecten!