Op Pinterest kun je eindeloos zoeken naar de mooiste interieurfoto’s. Dat is dan ook wat ik regelmatig doe. Hele avonden ben ik er aan kwijt en het verveelt nooit. Zoals deze bijvoorbeeld, met mooie vintage dressoirs.
Meer Pin-spiratie is te vinden op het bord Vintage Interieurs van de Pinterest pagina van Room for Vintage!
Moeilijk hè, een nieuwe bank!
Kies eens niet voor een nieuwe bank, maar juist voor een mooi vintage ontwerp. Onderstaand onze top 4. Klik op de foto’s voor meer details en verkoopinformatie. Of wordt het kiezen nu alleen maar lastiger?
Onlangs kreeg ik het boek “Fristho, vooruitstrevende meubelen” van een vriend cadeau. Wat een heerlijk boek voor iemand die van vintage design houdt!
Bron: uitgeverij Bornmeer, 2014
Het boek is geschreven door historicus Fred Looper en vertelt de geschiedenis van meubelfabriek Fristho: de Friesche Stoel- en Houtwarenfabriek. Minder bekend misschien dan bijvoorbeeld Gispen of Artifort, maar zeker zo vooruitstrevend en internationaal van groot belang. Het boek geeft een prachtig beeld van deze Friese meubelfabriek te midden van het mid-century modern design.
Fristho wordt in 1921 opgericht door Arnould Merckx. Hij heeft internationale aspiraties en werkt al snel samen met bekende, met name Scandinavische, designers. Inger Klingenberg wordt als jonge ontwerpster aangetrokken en ook William Watting wordt met de Modernart serie erg succesvol.
Van alle Nederlandse meubelfabrikanten in die tijd is Fristho de belangrijkste vertegenwoordiger van het Scandinavisch design. Niet alleen qua vormgeving, maar ook in ambachtelijkheid, materiaalkeuze en kwaliteit.
Hoewel het brede publiek deze meubels omarmt, is het Deens design niet altijd even geliefd bij het artistieke deel van de branche, met name vertegenwoordigd in het tijdschrift Goed Wonen. Daar vindt men de ontwerpen vaak te traditioneel en harmonieus en streeft men naar de meer strakke lijnen van het functionalisme.
Fristho laat echter zien ook een meer gewaagdere avant-gardistische stijl te kunnen voeren. In de tweede helft van de jaren ’50 worden Kho Liang Ie en Wim Crouwel als ontwerpduo aangetrokken. Zij vertegenwoordigen juist het strakkere functionalisme. De J-serie van Kho Liang Ie, waaronder een prachtig strak vormgegeven wandmeubel van palissander hout, onderstreept de nieuwe koers van Fristho.
Eind jaren ’60 verandert ook deze trend. Er komt weerstand tegen het strakke functionalisme en er is meer ruimte voor romantiek. Fristho schakelt snel en ontwerpt de Twen-serie, praktische meubels, gericht op jongeren, waarbij wandmeubel, tafel en stoelen bij elkaar passen, in de typische kleuren en dessins van de flower-power.
De jaren daarna krijgt Fristho het echter steeds moeilijker. Het is de jaren ’70 en bruine robuuste landelijke meubels (ja, inderdaad … klop, klop) doen hun intrede. Dit past niet bij de stijl van Fristho en de omzet neemt af. Eind jaren ’70 moet Fristho uiteindelijk haar deuren definitief sluiten.
“Waarom kan ik geen fatsoenlijke lamp vinden voor mijn werkplaats?” heeft Jean-Louis Domecq waarschijnlijk vaak gedacht. Zo vaak, dat hij besluit om zelf een lamp te ontwikkelen, die wel voldoet aan zijn eisen. Na lang sleutelen aan het juiste ontwerp, ziet zijn lamp “Standaard”, zoals de lamp in eerste instantie wordt genoemd, begin 1950 letterlijk het licht.
Jieldé lamp (foto sublime.ag)
Het ontwerp is simpel, robuust en flexibel. De lamp wordt gemaakt van oerdegelijke materialen en is dan ook nagenoeg onverwoestbaar. De draadloze scharnieren, waarop Jieldé een patent krijgt, de porseleinen fittingen en de ronde bolvormige aluminium kappen zijn kenmerkend voor het ontwerp.
Vanaf de start is de lamp meteen een succes en in 1953 zet Domecq het bedrijf Jieldé op, zodat hij de marketing en verkoop goed ter hand kan nemen. De naam Jieldé verwijst naar zijn initialen.
De eerste decennia wordt de lamp vooral gebruikt voor industriële toepassingen. Echter, vanaf de jaren ’90 wordt de lamp ontdekt door particulieren en vanaf dan ook gebruikt als vloerlamp, wandlamp of leeslamp. Inmiddels is de lamp niet meer weg te denken uit de woonbladen en wordt er zelfs veel geld betaald voor oude vintage varianten.
Jean-Louis Domecq heeft dit succes echter niet meer meegemaakt. Hij stierf in 1983. De lamp is gelukkig nog in productie, in dezelfde mooie kwaliteit. En alle exemplaren worden genummerd om daarmee het belang van het unieke ontwerp te onderstrepen.
Nummer 80640 bijvoorbeeld … die staat bij mij!
Prachtige rotan ontwerpen van Rohé en Gebr. Jonkers uit Noordwolde, tentoongesteld in het Vlechtmuseum tijdens de Fries Design tentoonstelling (juni – september 2014).
